مقام و قدر تو را کس نمی‌کند ادراک
به غیر ذات خداوندگار قادر پاک

به عید میمنت‌افزایت ای نبی کریم
بتان به روی فتادند و بت‌پرست هلاک

شد از تولد پاکت خموش آتش فارس
بنای محکم کسرا ز مقدمت شد چاک

به یمن مقدم نور و ظهور تو گردید
به پای بنای تمامی چه انجم و افلاک

بگشت خشک به عید تو بحر ساوه ولی
ز شوق وصل تو شد دیدگان جان نمناک

به کعبه جمله قنادیل شد چو مه روشن
ز نور روی منیر تو سیّد لولاک

تو چون مؤثر مطلق شدی، اثربخشی
خدا به عنصر باد و چه آب و آتش و خاک

به عید احمد و میلاد جعفر صادق
تو شاد باش، به میلادشان مشو غمناک

ندیده چشم خرد بعد احمد مرسل
رئیس مذهب و مکتب چنان تویی چالاک

تویی که شافع جرمی گناهکاران را
منم که دست ز دامان تو را کشم حاشاک

امید آنکه کند از می طهورم مست
علی ولی خدا، نی‌ عدو ز باده تاک

به یاد حافظ شیرین سخن بگو «عنقا»
«گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک»